Waltornie

Waltornia swoje pochodzenie zawdzięcza rogom myśliwskim - najpierw wykonywanym z naturalnych rogów zwierzęcych, a później z mosiądzu. Na rogu grano przedęciami (chociaż robiono w nich również otwory jak we flecie czy okarynie w celu ułatwienia gry). W XVIII wieku róg naturalny wyposażono w krągliki strojeniowe, a następnie, po wynalezieniu wentyli obrotowych, w układ wentyli ułatwiających grę i strojenie.

Obecnie waltorni używa się w orkiestrach symfonicznych, dętych, zespołach muzyki dawnej czy zespołach myśliwskich.

Stała się również instrumentem solowym (napisano sporo koncertów na waltornię). 

Jest to stosunkowo trudny do opanowania instrument dęty (pomimo konicznej budowy), z powodu konieczności dostrajania niektórych dźwięków ułożeniem prawej ręki w czarze głosowej - stąd na waltorni osoby praworęczne klawisze naciskają lewą ręką. Profesjonalne opanowanie tego instrumenty wymaga lat pracy, ale wynagradza to piękną barwą i potencjalnie bogatą karierą dla solistów.

Waltornie występują w wersjach tłokowych w stroju Es, B i F (pojedyncze), B/F (podwójne), podwójne dyszkantowe, potrójne i jako rogi naturalne (bez wentyli/tłoków)

Polecane marki waltorni: M.Jiracek, Cerveny, Holton, Hans Hoyer, Finke, Engelbert Schmid, Alexander, Paxman